Home < Blog < ’Even word ik onzeker. Heb ik er alles aan gedaan?’

’Even word ik onzeker. Heb ik er alles aan gedaan?’

’Even word ik onzeker. Heb ik er alles aan gedaan?’

Heb jij al je rijbewijs? Dan kun je je vast nog je rijexamen herinneren. Misschien vond je het een makkie, misschien was het één van de spannendste momenten uit je leven. Als rijinstructeur maak ik het allebei mee. Ga je binnenkort je rijexamen doen? In deze blog lees je hoe zo’n dag eruit kan zien, voor jou én voor mij als instructeur.Voor ik examenkandidaat Eric* ophaal, was ik nog even snel de de lesauto. Dat staat wel zo netjes, dus ben ik extra vroeg opgestaan om te zorgen dat de lesauto er piekfijn bijstaat.

* Deze naam is gefingeerd i.v.m. privacy.

Check, check, dubbelcheck?

10.00 uur — Ik kom met de lesauto aanrijden. Gelukkig is het droog, geduldig wacht ik totdat Eric naar buiten komt. Als de deur opengaat, check ik gelijk hoe hij naar buiten komt. Ik kijk naar zijn gezichtsuitdrukking en het loopje. Is-ie nerveus? Ontspannen? En heeft hij alles bij zich: ID, boek, oproepbrief en het ingevulde zelfreflectieformulier?

“Stap maar in”, begin ik. “Vandaag controleer ik de auto voor je.” Richtingaanwijzers? Remlichten? Verlichting? Check, check, dubbelcheck. Ik neem plaats naast Eric, ongemerkt probeer ik te peilen hoe het met hem gaat. Even word ik zelf onzeker. Heb ik er alles aan gedaan heb om Eric goed voor te bereiden op zijn rijexamen ? Ik besluit erop te vertrouwen. Hiervoor doe ik het.

Bijna is het zover…

10.30 uur — We rijden de parkeerplaats van het CBR op. Gelijk zoek ik naar de beste plek. Na een paar keer steken staat de lesauto netjes klaar voor vertrek. Gezamenlijk nemen we de heenreis kort door. Ik merk dat Eric gespannen is. Op een schaal van 1 tot 10? Een 6, denkt hij. Heel normaal, antwoord ik rustig, waarna we de examenzaal binnenlopen.

“De kandidaten van kwart voor elf mogen binnenkomen”, klinkt het na een tijd wachten. Samen met acht andere kandidaten lopen we naar binnen. Snel geef ik Eric een bemoedigend schouderklopje. We nemen plaats aan tafel bij de examinator, die even het papierwerk controleert. Hij stelt wat vragen en vertelt hoe het examen zal gaan. “We rijden zo’n 35 minuten. Tijdens de rit vertel ik waar we heengaan en mag je altijd vragen stellen. 10-15 minuten rij je zelfstandig, bijvoorbeeld met de navigatie. Heb je nog vragen?” Eric schudt z’n hoofd. Op naar buiten.

Vaart maken en invoegen

10.50 uur — Op de parkeerplaats van het CBR moet Eric nog even het kentekening van de rode auto in de verte oplezen. Gelukkig doen z’n ogen het prima. Nog een laatste rondje om de auto om te controleren of alles goed is. De examinator neemt plaats op de passagiersstoel, ikzelf ga achterin zitten, achter Eric. En dan is het zover: het rijexamen.

We rijden richting de A73. Aan het tempo merk ik dat Eric gespannen is, gelukkig maakt hij genoeg vaart en voegt hij goed in. Bij Beuningen krijgt hij een clusteropdracht (meerdere opdrachten achter elkaar): afslag Beuningen nemen, einde afrit rechts, op de tweede rotonde de eerste afslag eraf en gelijk eerste straat links.

11.10 uur — Het is tijd voor Eric om een stukje zelfstandig te rijden. Tussendoor een klein foutje, maar dit lost hij zelf prima op. Even moet Eric stoppen bij een tankstation. “Weet je vanaf hier de weg terug naar het CBR?” Hij knikt, tijd voor het laatste deel van de examenrit. Bij het Takenhofplein volgt de laatste instructie: “Eerste afslag en dan gelijk weer links naar het CBR.”

Laatste rijtips en de belangrijkste boodschap

11.45 uur — Na een tijdje rijdt Eric de parkeerplaats op. Auto netjes in het vak, handrem erop, versnelling in vrij, lichten en motor uit. Hij moet ongetwijfeld de spanning voelen als we met z’n drieën teruglopen naar de examenzaal. Aan tafel krijgt Eric nog wat tips mee, maar da’s niet de belangrijkste boodschap van de examinator. Eindelijk het verlossende woord: “Geslaagd!”

Na de uitleg over hoe Eric z’n rijbewijs kan aanvragen, lopen we gezamenlijk stralend naar buiten. Hij blij, ik trots. Ik trakteer hem op een drankje. Kilometers maken loont, een heerlijk gevoel voor de rest van de dag.