Belgen? Gastvrij volk, maar pas op als ze in de auto zitten

Laatst was ik een weekendje in België, gezellig met familie. Prachtig land, mooie omgeving, vriendelijke mensen, gastvrij… maar verbazingwekkend hoe ze daar autorijden. Een terugblik op wat ik er ben tegengekomen in het verkeer.

Als ik naar het buitenland op vakantie ga, dan kijk ik met veel interesse naar het verkeer.

Best logisch als je zelf rijles  geeft. Soms kijk ik vol verwondering, andere keren met grote verbazing. In België zijn een paar dingen me enorm opgevallen: de bizarre wegindeling, het slechte wegonderhoud en de agressieve rijstijl.

Met 90 kilometer per uur vlak langs fietsers rijden?

Het kan in België. Op de meeste wegen buiten de bebouwde kom mag je maximaal 90 km/h rijden. Mij viel op dat het snelverkeer (o.a.  auto’s) op dezelfde rijbaan rijden als het langzame verkeer (zoals fietsers).

Hoe kun je met 90 km/h vlak langs onbeschermde fietsers rijden?! Heel anders dan Nederland, waar je steeds vaker buiten de bebouwde kom niet harder dan 60 km/h mag. In België lijkt het eerder het tegenovergestelde. Veilig? Ik geloof er weinig van.

Wegen van een behoorlijke kwaliteit kwam ik ook zelden tegen.

De wegmarkering is op veel plaatsen weggesleten. Er zitten vaak gaten in het wegdek en als het gerepareerd wordt, ontstaat er één grote lappendeken. Blijkbaar wordt het geld in België anders besteed dan in Nederland.

Wat me bovendien opviel, is hoe automobilisten in België zich gedragen in het verkeer. Vooral hoe ongeduldig, opgefokt en agressief hun rijgedrag kan zijn. Misschien helpt het als ik hiervan twee voorbeelden geef:

Voorbeeld 1: inhalen met een hoop verwensingen

Op de heenweg vanuit Nederland reed ik richting de provincie Luxemburg (Montleban) op een weg waar je maximaal 90 km/h mag. Het regende hard, het was donker en er waren veel scherpe, onoverzichtelijke bochten.

Ik koos in belang van de veiligheid iets onder de maximum snelheid te rijden. Geen probleem totdat er een Belg achter me reed. Hevig drukken, kleven en daarna gevaarlijk inhalen. Na de inhaalmanoeuvre kreeg ik in gebaar en spraak allerlei verwensingen naar mij toe gegooid.

Voorbeeld 2: blind achteruitrijden

In het pittoreske stadje Houffalize wilden we gezellig op een terras wat drinken. Toen we richting het terras liepen, was er iemand aan het achteruitrijden bij een parkeerplaats. Hierbij reed hij bijna tegen één van mijn zonen aan. Bijna, want ik riep dat hij moest stoppen.

Het lijkt mij dat hij op ons (voetgangers) moet wachten, toch bleven we voor de zekerheid even wachten. Bij het wegrijden was de bestuurder zichtbaar boos, wat hij in gebaren en met gemopper liet blijken. Gelukkig waren de autoramen gesloten, dus z’n verbale verwensingen bleven ons bespaard.

Belgen? Vriendelijke mensen, maar verbazingwekkend wat er gebeurt zodra ze achter het stuur kruipen.

Ik ben benieuwd wie van jullie in België is geweest en deze ervaring herkent. Ken je juist een heel ander België als het op autorijden aankomt? Dan hoor ik het natuurlijk ook graag.

Maar wat mij betreft blijf ik met m’n rijschool lekker in Nederland…